Barok

pierwsza  |  ...  |  3  |  4  |  5  |  6  |  7  |  8  |  9  |  ...  |  ostatnia

Język polski, Barok

RENESANS BAROK UMIAR – Znaleźć właściwą miarę w życiu i sztuce, pamiętać, że w życiu radości przeplatają się z cierpieniem. Być rozważnym, nie popadać w rozpacz ani przesadę. Cieszyć się z tego co ofiarował nam los. BOGACTWO – korzystać ze wszystkich dostępnych nam środków wyrazu. Rozwijać kunszt słowny. Nie unikać przesady. W sztuce – preferować dekoracyjność, malarskość, przepych. SPOKÓJ – Spokój sumienia i spokój ducha. Żyć umiejętnie, w zgodzie z porządkiem natury, znajdując pociechę w opiekuńczym Bogu. Tworzyć sztukę jasną i klarowną. Tworząc – uczyć się albo dawać radość. EKSPRESJA – Zaskakiwać, a nawet szokować czytelnika. Pamiętać, że brzydota i okrucieństwo też mogą stać się tematami dla artysty. PROSTOTA – Zachować prost

Więcej o: Barok jako zaprzeczenie renesansowej koncepcji sztuki

Język polski, Barok

W XVII wieku bujnie rozwijała się literatura plebejska. Jej twórcami byli ludzie spoza stanów uprzywilejowanych (magnaterii, szlachty). Byli to protoplaści dzisiejszej inteligencji. Środki do życia czerpali z pracy umysłowej, często związani byli z Kościołem. Nie posiadali majątków, wywodzili się najczęściej z niezamożnego mieszczaństwa. W poszukiwaniu zarobku wędrowali z miejsca na miejsce, zatrudniali się chętnie w szkołach parafialnych. Nazywano ich "sowizdrzałami". W swojej ulotnej twórczości, przedstawianej często na jarmarkach, wydawanej drukiem w niskich nakładach, wyśmiewali ideał Sarmaty, byli niepokorni wobec "właściwie urodzonych". Własne, trudne położenie rodziło w nich bunt przeciwko uprzywilejowanej pozycji niewykształconej, nietolerancyjnej szlachty. Orężem w walce była tu drwina, humor, satyra i błazeńska szata, ukrywająca mądrość. W twórczósci plebejskiej protestowano także przeciwko okrutnemu...

Więcej o: XVII-wieczna kultura plebejska a pozycja szlachcica-sarmaty

Język polski, Barok

Całą brać szlachecką jednoczyło poczucie narodowej potęgi, przekonanie o świetności polskiego ustroju - monarchii ograniczonej prawami stanu szlacheckiego - nadto świadomość tradycji rodowej i starodawności sarmackiej, co wiązało się z ideą pochodzenia Polaków jakoby od starożytnych Sarmatów. Duma z tego potężnego sarmackiego dziedzictwa była też nieodłączną cechą barokowej mentalności. Dopiero z czasem, w XVIII w. ukształtowało się ujemnie nacechowane określenie sarmatyzm oznaczające całokształt siedemnastowiecznych obyczajów i kultury szlacheckiej, zwykle utożsamianych z samowolą, zacofaniem, pogardą, niechęcią do cudzoziemców, dewocją i ciasnym tradycjonalizmem. Szlachcic - rycerz był obrońcą złotej wolności, systemu społeczno - państwowego, który gwarantował mu uprzywilejowane miejsce w Rzeczypospolitej. Już w wieku XVII w ideologii sarmackiej ujawniły się również hasła mesjanistyczne, wspomagane i rozwijane...

Więcej o: Co to jest sarmatyzm?

Język polski, Barok

W baroku polskim wyróżnić można trzy charakterystyczne nurty: 1. barok kwiecisty, dworski 2. barok sarmacki, dworkowy 3. barok klasyczny, francuski ad.1. Barok kwiecisty. Jest to styl zwycięskiego kościoła i absolutystycznej monarchii. Charakteryzuje się przepychem form literackich. Jego przedstawicielem jest m.in. A. Morsztyn. Głównymi cechami tego stylu są:- konceptyzm - niezwykłe pomysły, np.: porównanie zakochanego do trupa, przy czym ten drugi jest szczęśliwszy; - wymyślne metafory - obfitość środków stylistycznych - cały wiersz może być czasami jedną metaforą, np.: "Do trupa"; - paradoks - coś sprzecznego z przyjętym mniemaniem, zwyczajem - hiperbolizowanie - wyolbrzymianie cierpień miłosnych; - alegorie - fortuna pokazywana jako piękna kobieta, która daje szczęście; miłość jako osoba do której zwraca się autor;Człowiek powinien odbierać poezję zmysłami. Godne poezji jest to co człowiek może pojąć zmysłem.ad.2. Barok...

Więcej o: Na podstawie wybranych utworów omów charakterystyczne cechy baroku

Poznaj potęgę umysłu: Poznaj złote myśli, ucz się wydajniej, wykorzystaj wiedzę innych, dowiedz się jak zrealizować swoje cele.

pierwsza  |  ...  |  3  |  4  |  5  |  6  |  7  |  8  |  9  |  ...  |  ostatnia