Cechy gatunkowe powieści poetyckiej na przykładzie "Giaura" Byrona.

Powieść poetycka jest gatunkiem literackim ukształtowanym w okresie romantycznym. Za jej twórcę uważa się Waltera Scotta, jednak człowiek, który doprowadził ją do perfekcji jest Byron.

Jest to dłuższy utwór wierszowany o charakterze epickim powstały z połączenia wątków epickich i lirycznych.

Cechy gatunkowe :
- mieszanie się elementów epickich i lirycznych (synkretyzm rodzajowy) np. spowiedź Giaura i relacja narratora o zasadzce na Hassana
- luźna, fragmentaryczna budowa, pełna niedomówień, niejasności i tajemnic
- inwersja czasowa (anachroniczność) - zdarzenia w "Giaurze" nie są przedstawione po kolei, ale w sposób dość chaotyczny
- występuje narrator, który jest nie do końca określonym świadkiem wydarzeń, starającym się wniknąć w psychikę bohaterów. W powieści poetyckiej momentami odnosi się wrażenie, że mamy do czynienia z kilkoma narratorami
- oryginalna sceneria wydarzeń (często orientalna lub średniowieczna) - krajobrazy, problematyka, obyczaje, stroje, słownictwo
- bohaterem powieści poetyckiej jest nowy, nieznany dotąd typ bohatera literackiego tzw. byronicznego (tragiczny, nieszczęśliwy, samotny, tajemniczy, dumny, skłócony ze światem, kierujący się głębokimi uczuciami)
- w powieści poetyckiej panuje nastrój grozy, tajemniczości, niesamowitości