Charakterystyka porównawcza Achillesa i Hektora.

Homer opisuje w "Iliadzie" dwa wyraźne, mocne charaktery: Achillesa i Hektora. Te ścierające się ze sobą postacie mają bardzo wyraźnie zarysowane cechy charakteru. Ich czyny podlegają bezpośredniej ocenie moralnej, zawartej w wypowiedziach współbohaterów "Iliady", a także ocenie pośredniej, dokonywanej przez czytelnika, patrzącego na dane postacie z pozycji współczesnych wartości moralnych. Główni bohaterowie przemawiają swoim aktywnym postępowaniem, a ich czyny powodują jednoznaczną ocenę: negatywną lub pozytywną. Obie postacie charakteryzuje męstwo i autorytet. Zarówno w Achillesie, jak i w Hektorze spoczywa ufność i nadzieja poszczególnych stron konfliktu. Achilles daje nam się jednak poznać jako człowiek gwałtowny, mściwy i niewzruszony.

"Na to strasznie zapalon Achilles zawoła: "O kłamco! o człeku
bewstydnego czoła! (...) bezczelniku z psim okiem!"

O jego charakterze świadczy np. epizod, w którym Achilles zabija proszącego go o łaskę Likaona. Sam określa przyczynę walki jako chęć zemsty za lud grecki. Do tych wszystkich negatywnych cech można jeszcze dodać jego mściwość i upór, z jakim odrzuca przeprosiny. Jednakże nie tylko z samych wad składa się osobowość Achillesa. Wiemy o nim, że jest honorowy i rozważny i że potrafi w odpowiednim momencie powstrzymać gniew.

"Choć cały gniewem pałam, lecz rozum ostrzega, iż ten błądzić nie może,
kto bogom ulega.".

Zdecydowanie negatywnej postawie Achillesa przeciwstawia Homer Hektora - człowieka szlachetnego, uczuciowego i wrażliwego, kochającego mocno własne dziecko.

"A dawszy słodkie dziecku całowanie, i kołysząc je z lekka,
bogów prosi za nie.".

Kiedy wyruszając do miasta, każe modlić się starcom i żonom do bogów, ukazuje nam się jako człowiek pobożny, wierzący w Przeznaczenie. Jego wrażliwość ujawnia się najbardziej w chwili, gdy dostrzega zabitego brata. Żal i ból powodują w nim wzrost śmiałości i "jak ogień z groźną dzidą na zabójcę leci."