Cierpienia Młodego Wertera: apogeum sentymentalizmu, zapowiedź romantyzmu, powieść epistolarna

Apogeum Sentymentalizu :

• ogrom uczuć
• bohater preromantyczny, sentymentalny
• miłość bez kompromisów połączona z miłością do natury
• pokazywanie przeżyć wewnętrznych prostych ludzi
• negacja rozumu i wiedzy
• dominacja uczuć
• przyroda jest jednocześnie tłem i bohaterem wydarzeń
• wiara w to, że uczucie jest ważniejsze od rozumu. Cenienie uczuć osobistych, szczerych, autentycznych.
• wrażliwość postawiona ponad pełen chłodu dystans
• zaufanie pokładana w sercu – ono nie może oszukać
• przyroda: wiejskie pejzaże, łąki, pola i ogrody jako tło ale także bohater wydarzeń

Goethe tworzy swą powieść (w 1774 roku) w formie listów pisanych wyłącznie przez bohatera tytułowego, skierowanych do przyjaciela Wilhelma, a jedynie dwóch - do Lotty i jednego – do Alberta. Listy uzupełnia krótką notą “wydawcy” oraz dłuższą jego narracją o ostatnich dniach bohatera, w którą wplata dokumenty w postaci listów i notatek Wertera.

W listach brak jest tradycyjnego początku i zakończenia. Cechuje je jednostronny subiektywizm i silne zabarwienie uczuciowe. Pisane są z punktu widzenia autora, o sprawach, które jego interesują i pochłaniają i nie różnią się od pamiętnika, przeznaczone są bardziej dla siebie niż dla przyjaciela.

Jest to “powieść duszy”, miłosne wyznania bohatera, głęboka refleksja i zaduma nad życiem człowieka – plastyczna obserwacja życia i świata.