Dzielenie wyrazów

Obowiązują następujące zasady:

1. Nie dzieli się wyrazów jednozgłoskowych (np.: "wstręt"), połączeń liter "ch", "cz", "sz", "dz", "dź", "dż", "rz", jeżeli oznaczają jedną głoskę, połączeń "litera" dla spółgłoski + litera "i" + "litera" dla samogłoski (chodzi o połączenia typu "mia-", "pio-" itp.) oraz dwugłosek "au", "eu", jeżeli się je wymawia jako jedną zgłoskę.
2. Spółgłoska między samogłoskami należy do następnej części wyrazu, np.: "nie-bo-rak".
3. Dwie sąsiadujące ze sobą jednakowe spółgłoski muszą być rozdzielone, np.: "pan-na".  Wyjątkowo, przestrzegając zasady omówionej w punkcie 5, dzielimy: "wy-ssać", "za-ssać" i pokrewne.
4. Grupę liter oznaczających spółgłoski można dzielić dowolnie, byleby choć jedna z nich znalazła się w drugiej, przenoszonej części wyrazu; można więc dzielić: "i-skra", "is-kra", "isk-ra", ale nie
   "iskr-a".
5. Od wyraźnie odczuwalnego przedrostka (dotyczy to przede wszystkim wyrazów rodzimych) nie odrywa się ostatniej litery ani się nie dodaje do niego litery od następującej po nim części wyrazu; tzn., że miejsce dzielenia powinno wypaść między przedrostkiem a następną częścią wyrazu; dzielimy więc: "przed-stawić", "po-prawić", a nie "prze-dstawić", "przeds-tawić", "pop-rawić".
6. Złożone wyrazy rodzime dzieli się w miejscu złożenia, a więc np.: "noc-leg", a nie "no-cleg".