Jak zinterpretujesz końcową scenę powieści?

Stefan Zeromski napisal "Przedwiosnie" w 1924 roku, w okresie bardzo trudnym dla Polakow. Nasz ojczyzna co prawda odzyskala niepodleglosc, jednak sytuacja panujaca w Polsce byla ciezka. W tym czasie zyciem ludzi wstrzasaly rozne wydarzenia takie jak: wojna polsko-bolszewicka, walka o wladze, czeste zmiany rzadu, hiperinflacja, zamordowanie prezydenta Narutowicza, strajki, a nawet zamach stanu jakim byl przewrot majowy Jozefa Pilsudzkiego. Taki rozwoj akcji postawil przed politykami i innymi obywatelami dwa pytania: jaka jest ta "nowa", niepodlegla Polska i jakich zmian nalezy w niej dokonac? Sytuacje panujaca w naszym kraju przedstawia "Przedwiosnie" wyzej wymienionego autora, natomiast odpowiedzi na drugie pytanie, dotyczace programu politycznego dla odrodzonej ojczyzny, nalezy szukac w koncowej scenie tej powiesci.

W ostatniej scenie "Przedwiosnia" glowny bohater Cezary Baryka bierze udzial w manifestacji robotniczej. Razem z nim uczestnicza w niej takze "bezrobotni wskutek fabrykanckiego lokautu, strajkujacy wskutek drozyzny i niemoznosci wyzycia z placy zarobkowej" oraz "uswiadomieni komunisci", ktorzy "trzymali prym". Mozna wiec smialo okreslic pochod ten jako komunistyczny, ktorego celem bylo poparcie robotnikow okupujacych pewna fabryke, z powodu odmowy przez dyrekcje podwyzki wynagrodzenia o 50%. Jednak Cezary nie identyfikuje sie z komunistami, wprost przeciwnie, idzie osobno. Oznaka tego byl jego ubior - "lejbik zolnierski i czapka zolnierska". Komunisci w wojnie polsko-bolszewickiej stali po stronie tych drugich, niosacych nowe, obludne ideologie. Dlatego tez mundur polski byl symbolem przeciwstawienia sie im, zachowania demokratycznego ustroju i gospodarki kapitalistycznej. Rodzi sie wiec pytanie: jak ksztaltowaly sie poglady polityczne mlodego Cezarego ?

Na poglady polityczne mlodego Baryki mialy wplyw dwie osoby - Szymon Gajowiec oraz Antoni Lulek. Pierwsza z nich reprezentowala pozytywistyczny program polityczny. Wedlug niej nalezalo wprowadzac stopniowo reformy na drodze ewolucji, ktore co prawda mialy byc powolne, ale dokladnie przeprowadzone. Gajowiec, owczesny minister skarbu, domagal sie rozwoju oswiaty, spoldzielczosci i struktur panstwowosci. Uwazal tez, ze nalezy najpierw wzmocnic gospodarke kraju poprzez umocnienie polskiej zlotowki, a takze nalezy zapewnic bezpieczenstwo wszystkim Polakom wzmacniajac obronnosc ojczyzny.

Przeciwnikiem takiego programu politycznego byl mlody komunista Antoni Lulek. Uwazal on, ze najlepszym rozwiazaniem wszystkich problemow panstwa bylaby rewolucja komunistyczna. Wedlug niego jedyne granice jakie powinny istniec w Europie to granice klasowe. Czlowiek ten radosc czerpal z niepowodzen i porazek polskiego rzadu.

Cezary Baryka identyfikuje sie potrosze z jednym i z drugim programem politycznym. Jednak nie odpowiada mu wiele postulatow zawartych w nich. Gajowcowi zarzuca opieszale i zbyt wolne wprowadzanie reform, brak reformy rolnej. Uwaza on, ze proponowane przez rzad ustawy nie zmienia warunkow zycia najubozszych ludzi. Oskarza go o to, ze takie rzady sprawowane sa przez dawnych magnatow i szlachcicow. Takze Lulkowi ma wiele do zarzucenia. Odrzuca droge przewrotu komunistycznego dlatego, ze zna prawdziwe oblicze rewolucji niosacej wiele morderstw i kradziezy. Poza tym uwaza, ze polska klasa robotnicza jest zdegenerowana i nie powinna siegac po wladze, gdyz jest niezdolna do rzadzenia. Oskarza jeszcze komunistow o brak patriotyzmu, czego przykladem moze byc stanie po stronie bolszewikow w wojnie z 1920 roku.

Ostatnia scene zinterpretowalbym jako ukazania nowej drogi rozwoju Polski. Poprzez osobe Cezarego Baryki Stefan Zeromski wskazal wlasciwy program polityczny dla naszego kraju. Powstal on poprzez polaczenie odpowiednich elementow z programu pana Gajowca oraz Lulka. Bowiem nalezy zapewnic godziwe warunki zycia nie tylko wybranym grupom spolecznym, ale wszystkim, poczawszy od biednego chlopa. Jest to mozliwe dzieki odpowiednim reforma, przeprowadzonym w precyzyjny i dynamiczny sposob, majacych na celu dobro jednostki. Kazdy powinien miec prawo do decydowania o losach panstwa, poprzez wybrane w demokratycznych wyborach organy wladzy, jakimi moga byc obie izby parlamentu. Najwazniejsze jest nieuleganie zadnym doktrynom politycznym, kierowanie sie dobrem wszystkich.

Problem powiesci "Przedwiosnie" jest ciagle aktualny. Podobnie jak przeszlo siedemdziesiat lat temu w Polsce brakuje jednolitego programu politycznego. Narod podzielony jest jak gdyby na dwa obozy. Do pierwszego z nich naleza ludzie o pogladach zblizonych do programu Szymona Gajowca, ktorych przedstawiciele zajmuja miejsca po prawej stronie gmachu przy ulicy Wiejskiej w Warszawie - tzw. prawica. Natomiast po stronie lewej (tzw. lewica) zasiadaja poslowie o pogladach zblizonych do programu Antoniego Lulka. Teraz to my zastanawiamy sie jaka jest ta "nowa" Polska, Polska po pamietnym roku 1989 i jakich zmian nalezy w niej dokonac. Wlasnie dzis powinnismy skorzystac z rad, jakich udziela nam Stanislaw Zeromski, gdyz sa one uniwersalne i ponadczasowe.