Język polski

1  |  2  |  3  |  4  |  5  |  6  |  7  |  ...  |  ostatnia

Język polski, Odrodzenie

Szymon Szymonowic - jego zasługą jest wprowadzenie do literatury polskiej sielanki, utworu przedstawiającego życie ludu na tle natury, zawierającego elementy realistyczne, podkreślającego wdzięk prostego życia na wsi. "Żeńcy" to realistyczny obrazek z życia wsi pańszczyźnianej, przedstawiający ciężką dolę ludu (który pierwszy raz dochodzi do głosu w tym właśnie utworze). Występują tu dwie młode, wiejskie dziewczyny odrabiające pańszczyznę pod nadzorem ekonoma. Nie jest to typowa sielanka, obraz życia na wsi nie jest idylliczny, ukazuje całą prawdę o ówczesnych stosunkach społecznych. Do utworu wprowadzony jest prosty, ludowy język, pełen obrazowych i dosadnych zwrotów. Na tle pięknego, letniego krajobrazu powstaje smutny, szary obrazek z życia wyzyskiwanych chłopów. A.F. Modrzewski - W debiutanckiej mowie pt. "Łaski albo o karze za mężobójstwo" - wykazał dużą odwag

Więcej o: Obrońcy chłopa w literaturze renesansowej

Język polski, Młoda Polska

Zenon Przesmycki-Miriam w artykule "Maurycy Maeterlinck i jego stanowisko we współ-czesnej poezji belgijskiej" zarzucał filozofii pozytywistycznej minimalizm poznawczy i rezy-gnację z określania miejsca człowieka w naturze. Sztuka "wielka", nieśmiertelna powinna być symboliczna i odkrywać świat poprzez intuicję - być "sztuką dla sztuki", "wyzwoloną". Stanisław Przybyszewski w wyznaniu wiary "Confiteor" uważał, iż sztuka nie ma celu, po-nieważ jest celem sama w sobie. Sztuka "wyzwolona" jest odbiciem absolutu - dążeń człowie-ka. Ma ona być "religią ubogich", artysta zaś - jej kapłanem. "Młoda Polska" Artura Górskiego mówił o potrzebie sięgnięcia do ideałów romantyzmu. Literatura winna kontynuować ideę irredenty. Sztuka narodu nie mogła być "wyzwolona", gdyż musiała służyć Polakom. Ludwik Krzywicki w artykule "O sztuce i nie-sztuce" podkreślał zależności sztuki

Więcej o: Manifesty i programy epoki.

Język polski, Współczesność

Mimo iż tytuł pracy nakazywałby ograniczyć się wyłącznie do literatury, pragnę, tytułem wstępu, rzucić szersze nieco światło na problem mitu ikaryjskiego w sztuce. Nie jest to tylko niczym nie uzasadniony mój kaprys. To po prostu konieczność, bez której ciężko będzie przeprowadzić dalsze rozważania nad motywem Ikara w literaturze polskiej. Chcę przywołać w tym miejscu przed oczy czytelnika słynny obraz Pietera Brueghela "Pejzaż z Ikarem". Malowidło to jest punktem zaczepienia, z którego wywodzi swe przemyślenia na temat mitu ikaryjskiego wielu późniejszych twórców. Otóż, obraz ten przedstawia na pierwszy rzut oka całkiem zwykły krajobraz. Na pierwszym planie widzimy chłopa orzącego wołem zagon ziemi. Gdzieś dalej pasterz strzeże swej trzody, po morzu pływają okręty, głęboko w tle jakieś miasto tętni swoim zwykłym, codziennym rytmem. Tytułowego Ikara bardzo ciężko w

Więcej o: Motyw Ikara w polskiej literaturze współczesnej oraz moich przemyśleniach

Język polski, Pozytywizm

Oczywiście najazd Szwedów na Polskę w polowie XVII w. Dokładnie powieść obejmuje dwa lata najazdu szwedzkiego, zwanego przez autora potopem 1655 1656 rok.. Centralnym wydarzeniem historycznym w powieści jest obrona Jasnej Góry. Występującą w Potopie historyczne postacie: - Król Jan Kazimierz - Królowa Maria Kazimiera - Radziwiłowie (Janusz i Bogusław) - Karol Gustaw - Ksiądz Kordecki Dodać można, że większość fikcyjnych postaci ma swoje historyczne prototypy. Np. Kmicic w rzeczywistości miał na imię Samuel a nie Andrzej. Był taki chorąży Olszański, żołnierz dobry lecz niezdyscyplinowany, który nawet został skazany na banicję. Karę zdjęto z żołnierza za udział w walce ze szwedami. Był Samuel Kmicic uczestnikiem konfederacji przeciwko stronnikowi szwedów Januszowi Radziwiłowi. Słowem wszystko mniej więcej się zgadza. Z kolei Mały Rycerz Pan Woło

Więcej o: Jakie wydarzenia historyczne stały się tłem Potopu H.Sienkiewicza?

Język polski, Młoda Polska

"Chłopi" Władysława Reymonta to epopeja, gdyż są tu spełnione wszystkie cechy tego gatunku literackiego. Jest to obszerny utwór powieściowy przedstawiający realistyczny obraz społeczeństwa chłopskiego w przełomowych momentach historycznych (rusyfikacja, wspomnienia o powstaniu styczniowym) i społecznych (rodzi się świadomość klasowa chłopów). Na to wskazuje obszerny obraz wsi, dynamiczny i statyczny charakter życia wiejskiego. Bogactwo szczegółów dotyczących pracy, zabaw, obrzędów, obowiązujących konwenansów, poczucia estetycznego ludu. Przedstawione rozwarstwienie wsi i konflikty są ukazane w perspektywie historycznej, co ma wartość dla realizmu powieści. Szeroki rozmach epicki wskazuje na epopeję życia wsi. O postawie epickiej decydują trzy czynniki: - możliwie najpełniejsza znajomość przedstawionego środowiska, - zdolność całościowego jego ujęcia (zarówno gd

Więcej o: "Chłopi" Władysława Reymonta jako swoista epopeja wsi.

Poznaj potęgę umysłu: Poznaj złote myśli, ucz się wydajniej, wykorzystaj wiedzę innych, dowiedz się jak zrealizować swoje cele.

1  |  2  |  3  |  4  |  5  |  6  |  7  |  ...  |  ostatnia