Język polski

pierwsza  |  ...  |  208  |  209  |  210  |  211  |  212  |  213  |  214  |  ...  |  ostatnia

Język polski, Średniowiecze

Alegoryzm to nazwa nadana dominującej orientacji w literaturze i sztuce średniowiecza. W tym okresie szczególną rolę odgrywały alegorie. Alegoria to motyw lub zespół motywów w utworze literackim lub dziele plastycznym, które poza znaczeniem dosłownym i bezpośrednio przedstawionym mają jeszcze inne, ukryte i domyślne znaczenie (alegoryczne). W średniowieczu panowało ogólnofilozoficzne przekonanie, że świat ludzki i zmysłowy ma o tyle sens i wartość, o ile wskazuje na to, co ukryte i boskie. W związku z tym przekonaniem alegoria zdominowała sztukę. Typowe motywy alegoryczne średniowiecza: kościotrup, czyli śmierć; taniec śmierci, czyli korowód postaci, prowadzonych do tańca przez upersonifikowaną śmierć. W dziełach malarskich motyw tańca śmierci służył przypomnieniu, że życie doczesne jest tylko chwilą wobec wieczności. W literaturz

Więcej o: Jak rozumiesz pojęcie "alegoryzm średniowieczny"?

Język polski, Romantyzm

Miłość jest jednym z najpopularniejszych motywów literackich. Jest uczuciem zawsze towarzyszącym człowiekowi. Można mówić o miłości między kobietą, a mężczyzną, o miłości macierzyńskiej, ojcowskiej, braterskiej, o miłości do ojczyzny, do przyrody. Każda epoka poświęca miłości mniej lub więcej uwagi. Miłość romantyczna jest uczuciem tragicznym, lecz równocześnie bardzo porywającym. Tłumiona w poprzednich epokach, tu odżywa, wybucha ze zdwojoną mocą. Miłość romantyczna jest nieszczęśliwa, nieziemska, tak odległa od dzisiejszego schematu tego uczucia. Romantyzm stworzył całą teorię miłości, jako uczucia, które ma wymiar kosmiczny, rozrasta się bowiem od miłości zmysłowej -miłości do kobiety - poprzez więź uczuciową z bliźnimi, aż w sferę nieskończoności, irracjonalności, szczyt osiągając w miłości do Boga i ojczyzny. Miłość, dla wszystkich romantyków była sprawą życia i śmierci. Uczucie

Więcej o: Kształt miłości romantycznej

Język polski, Romantyzm

Postawione w temacie pytanie wydaje mi się być sformułowane w sposób nieco kłopotliwy. Sugeruje ono bowiem dwie niezależne od siebie odpowiedzi: albo "Nie-Boską komedię" uznamy za dramat narodu, albo za dramat jednostki. Tymczasem każda z nich odkrywa tylko część prawdy o dziele Krasińskiego. "Nie-Boska komedia" jest bowiem zarówno dramatem narodu, jak i jednostki. Wciąż jednak można się zastanawiać, co było myślą przewodnią, która przyświecała pisarzowi, kiedy tworzył swoje wielkie dzieło. Czy zamierzał opisać przede wszystkim dramat narodu, czy może jednostki? Tu z pomocą przychodzi nam sam autor "Nie-Boskiej komedii", który w liście do przyjaciela określił utwór jako "dramat dotyczący się rzeczy wieku naszego - walka w nim dwóch pryncypiów: arystokracji i demokracji". Ta wypowiedź wskazuje na to, że Krasińskiemu chodziło głównie o przedstawienie dramatu narodu,

Więcej o: "Nie-Boska komedia" - dramat narodu czy jednostki?

Język polski, Romantyzm

1. Zabór austriacki Lwów - pismo "Ziewonia" skupiało pisarzy i poetów, m.in. August Bielowski, Lucjan Siemieński oraz Seweryn Goszczyński. Działalność literacką łączono najczęściej z działalnością spiskową, wiążąc w ten sposób romantyczne ideały z polityczną praktyką. Z ośrodkiem tym związany też był Aleksander Fredro i Wincenty Pol. Rzeczpospolita Krakowska - Edmund Wasilewski, autor "Pieśni żeglarzy", "Hymnu orłów" i "Krakowiaków" oraz Gustaw Ehrenberg. Po roku 1845 - Kornel Ujejski. 2. Zabór pruski Od 1838 r. istnieje biblioteka Edwarda Raczyńskiego, 10 lat później zaczęły się ukazywać czasopisma: "Tygodnik Literacki" (Antoni Woykowski) oraz "Orędownik Naukowy". Z "Tygodnikiem" współpracował znakomity krytyk literacki i filozof - Edward Dembowski, autor "O dramacie w dzisiejszym piśmiennictwie polskim" i "Piśmi

Więcej o: Rozwój literatury w Polsce w latach 1831-1863

Język polski, Współczesność

Anielewicz - Jego matka była Żydówką i sprzedawała ryby na rynku. Kiedy jej zostawały, syn malował rybom skrzela na czerwono, żeby wyglądały na świeże. Nie spędził on jednak całej okupacji na Solcu. W 1942 przyjechał do Zagłębia do getta. Wcześniej nie widział ani walki, ani Umschlagplatzu. Wybrano go dowódcą ŻOB-u ze względu na to, że chciał, a nie z predyspozycji. Został dowódcą obrony centralnej części getta i miał pod sobą 80 osób. Miał nadzieję na posiłki aryjskie i kiedy zorientował się, że pomoc nie nadejdzie załamał się. Stracił rozum i ciągle powtarzał, że idą na śmierć. Wraz z dziewczyną, Mirą popełnił samobójstwo. Jest przedstawiony w niekorzystnym świetle i w żadnym wypadku nie nadawałby się na dowódcę walki.Czerniaków - był prezesem gminy żydowskiej i odpowiadał za wewnętrzne funkcjonowanie getta. Bezpośrednio stykał się z Niemcami. Kiedy zażądali 10

Więcej o: Bohaterowie getta i lat okupacji na podstawie "Zdążyć przed Panem Bogiem".

Poznaj potęgę umysłu: Poznaj złote myśli, ucz się wydajniej, wykorzystaj wiedzę innych, dowiedz się jak zrealizować swoje cele.

pierwsza  |  ...  |  208  |  209  |  210  |  211  |  212  |  213  |  214  |  ...  |  ostatnia