Kmicic - charakterystyka bohatera

Chorąży orszański, należący do zubożałego rodu szlacheckiego. Zgodnie z testamentem Herakliusza Billewicza ma zostać mężem Aleksandry Billewiczówny. Jest młody, wysoki, siwooki, jasnowłosy. Jest postacią dynamiczną, postacią pełną energii i żywiołowości. Nie boi się nowych sytuacji i znajomości. Choć zachwycony urodą Oleńki, nie czuje się przy niej skrępowany ani zmieszany. Początkowo postępował jak typowy awanturnik i zabijaka. Kochał żołnierskie rzemiosło, zabawę i piękne kobiety. Wraz z swą kompanią urządzał hulanki, pijatyki i awantury. Śmierć jego przyjaciół wyzwoliła w nim najgorsze instynkty i dopiero miłość do Oleńki spowodowała jego wewnętrzną przemianę. W tej bardzo złożonej osobowości drzemało wiele sprzeczności, z którymi Kmicic próbował walczyć. Poczucie honoru rycerza i swoista godność pchnęły go do zdrady. Związał się z Radziwiłłem, ślepo ufając jego dobroci i mądrości. Gdy po tragicznej rozmowie z Bogusławem analizował swoje postępowanie, doszedł do wniosku, że ponad wszystko droga jest mu ojczyzna i miłość do Oleńki. Ze zbyt pewnego siebie Kmicica przeistoczył się w dzielnego Babinicza i takim pozostał już do końca powieści. Całą swą wrodzoną energię i upór pożytkował odtąd w walce ze Szwedami. Był nie tylko dzielnym rycerzem, ale także doskonałym taktykiem, umiejącym przewidywać najróżniejsze sytuacje. Działał szybko i zdecydowanie, nie pozwalając sobie na odpoczynek. Dzięki swemu doświadczeniu i stanowczości zjednał sobie posłusznych mu żołnierzy.