Omów cechy epopei jako gatunku literackiego na dowolnym przykładzie

Epopeja (epos) to rozbudowany utwór wierszowany, przedstawiający mitycznych, legendarnych, historycznych bohaterów na tle wydarzeń przełomowych dla danej społeczności narodowej. Na plan pierwszy wysuwa się fabuła, narrator - wszechwiedzący i obiektywny, który ujawnia się w inwokacji. Styl podniosły, dostosowany do heroicznych czynów bohaterów, obfituje w realistyczne opisy ważnych przedmiotów i sytuacji. Klasycznym przykładem epopei jest "Iliada" , która pierwotnie przeznaczona była do głośnej recytacji - pisana heksametrem składającym się z daktyli lub spondejów. Narrator przedstawia wydarzenia z epickim dystansem, nie komentuje ich, nie ocenia. Rozbudowane porównania, tworzące obrazy poetyckie i podnoszące nastrój (pojedynek Achillesa z Hektorem). Dokładność opisu - każda sytuacja opisywana kolejno (nie przedstawia czynności równoczesnych), każdy gest, szczegół. Bohaterowie są herosami - półbogami, są wyidealizowani. Inwokacja skierowana jest do bogów. Występuje paralelizm akcji - dwa ciągi wydarzeń: działalność ludzi i działalność bogów (realistyczny i nadzmysłowy). O końcowym wyniku decyduje przeznaczenie (Mojra), któremu podlegają zarówno ludzie, jak i bogowie - Mojra jest wyrazem niezmiennego porządku świata. Brak jest wyraźnej różnicy pomiędzy ludźmi a bogami. Bogowie nie przewyższają ludzi pod względem etycznym. Drobiazgowe tło polityczno-społeczne, ekonomiczne, historyczne.