Postanowienia polityczne na kongresie wiedeńskim

Kongres wiedeński - konferencja międzynarodowa przedstawicieli 16 największych państw europejskich, trwająca od 1 października 1814 r. do 9 czerwca 1815 r. w Wiedniu, zwołana w celu rewizji zmian terytorialnych i ustrojowych spowodowanych wybuchem Wielkiej Rewolucji Francuskiej i wojnami napoleońskimi.

Postanowienia:

W sprawie Niemiec kongres postanowił utworzenie związku niemieckiego pod przewodnictwem Austrii. W skład związku wchodziło 35 państw. Organem zw. był parlament we Frankfurcie nad Menem. Wielka Brytania uzyskała nowe kolonie: Maltę i Cejlon. Austria zrezygnowała z Belgii, otrzymała w zamian Saltzburg, Lombardię, Wenecję. Belgię połączono z Holandią i utworzono jedno państwo zwane Niderlandią. Prusy utraciły ziemie Polskie III rozbioru, otrzymały poznańskie, Gdańsk , północną Saksonię , obszary nad Renem. Rosja otrzymała większością Księstwa Warszawskiego. Przywrócono rozdrobnienie Włoch.

Zdecydowana część Księstwa Warszawskiego przypadła w udziale Rosji. Kraków miał zostać wolnym miastem pod opieką trzech ambasadorów. Na ziemiach Księstwa Warszawskiego postanowiono utworzyć autonomiczne Królestwo Polskie związane unią personalną z Rosja. Na pozostałych ziemiach wchodzących w skład RP Polacy mieli mieć zagwarantowane możliwości rozwoju własnych instytucji państwowych w takiej formie i zarysie, jaki zaborcy zdecydowali się przyznać. Ziemie polskie znajdowały się w następującym położeniu: Pomorze i Gdańsk były częścią państwa Pruskiego. Wielkie Księstwo poznańskie miało pewną autonomię. Kraków był wolnym miastem. Tzw. Galicja była częścią ziem cesarza austriackiego. Ziemie przekazane Rosji po księstwie Warszawskim cieszyły się najbardziej rozbudowaną autonomią. Na wschód od tych ziem, czyli między Bugiem a granicą I rozbioru rozciągały się tzw. ziemie zabrane. Były to ziemie włączone do cesarstwa rosyjskiego. W trakcie kongresu wiedeńskiego car Aleksander I zastrzegł sobie możliwość rozszerzenia polskich instytucji ustrojowych na ten obszar. Obietnica cara była przyczyna wielkiego konfliktu miedzy klasą polityczna Rosji a klasa polityczną Polski.