Przedstawiciele liryki antycznej

Tyrtajos - (po łacinie Tyrteusz) Symbol poety bojownika. Jego elegie patriotyczne zagrzewały Spartan do walki. Głosił, że odwaga i męstwo to jedyna droga do zwycięstwa. Od imienia poety wywodzi się termin tyrteizm. Poezja tyrtejska to poezja zagrzewająca do walki, w naszej kulturze do walki w obronie niepodległości. "Rzecz to piękna"

Safona - największa poetka starożytnej Grecji. Pisała pieśni weselne, hymny, pieśni miłosne. Safona jako pierwsza w poezji greckiej potrafiła wrazić najsubtelniejsze odczucia wywołane uczuciem miłości, była bardzo wrażliwa na piękno przyrody i szczerość uczucia. Wprowadziła także do swojej poezji motywy ludowe,. Jej talent cenili starożytni, mówiąc o niej krótko "poetka". "Pogarda dla nie znającej poezji", "Zazdrość"

Anakreont - piewca wina i miłości. Jego poezję charakteryzowała postawa żartobliwego dystansu, konwencjonalnej gry miłosnej, flirtu, charakterystyczne obrazy i motywy (np. walka z Erosem). Te elementy złożą się później na gatunek nazwany anakreontykiem. "Słodki bój", "Piosenka"

Symonides - Autor pieśni chóralnych, choć uprawiał i inne gatunki. Starożytni cenili go za umiejętność wzbudzania litości i patos. Od człowieka nie wymagał doskonałości, uważał, że wystarczy nie czynić nic złego dobrowolnie, był demokratą, choć pisał pieśni pochwalne na cześć tyranów. Symonides jest autorem licznych epigramatów, m.in. na cześć bohaterów poległych pod Termopilami.

Horacy - najsławniejszy poeta liryczny Rzymu. Zwał on swe utwory pieśniami, które w odróżnieniu od wcześniejszych utworów tego typu były już samodzielną formą literacką (nie połączoną z muzyką). Tematyka jego pieśni jest bardzo urozmaicona, są wśród nich pieśni biesiadne, miłosne, moralizujące, polityczne, filozoficzne, okolicznościowe. W Listach porusza zagadnienia filozoficzne i literackie (list do Pizonów omawia problemy twórczości poetyckiej i teorię poetyki). świat poetycki Horacego jest pełen słońca i pogody, mądrej refleksji i spokoju. Horacy wywarł wielki wpływ na literaturę staropolską, zwłaszcza szesnastowieczną. Jego twórczość obejmuje także satyry i listy poetyckie, poruszające zagadnienia literackie i filozoficzne.