Roślinność strefy zwrotnikowej i podzwrotnikowej

Geografia, Świat, Geografia fizyczna

Klimat zwrotnikowy - jedna z 5 głównych stref klimatycznych, obejmująca obszary kuli ziemskiej w okolicach obu zwrotników. Średnie roczne temperatury w tej strefie przekraczają 20°C, ale średnie miesięczne są bardziej zróżnicowane w ciągu roku niż w klimacie równikowym: temperatura najchłodniejszego miesiąca może wynosić od 10° do 20°C, natomiast temperatury najcieplejszego miesiąca są wyższe niż we wszystkich pozostałych strefach (często przekraczają 30°-35°C). Cechą charakterystyczną klimatów zwrotnikowych są duże amplitudy dobowe temperatur. Opady występują najczęściej lub wyłącznie w półroczu letnim. W klimatach suchych są one sporadyczne lub całkowicie ich brak.

Klimat podzwrotnikowy (subtropikalnych) obejmuje obszar na którym średnia temperatura najchłodniejszego miesiąca wynosi +10°C i więcej w klimatach morskich oraz 0°C i mniej w klimatach kontynentalnych, zaś opady występują przeważnie w chłodnym półroczu (w klimatach monsunowych latem). Pory roku wyznacza roczny przebieg temperatury, opadów.

Zwrotnikowa strefa klimatyczna charakteryzująca się wysokimi tempe­raturami i bardzo niskimi opadami stwarza roślinności specyficzne warunki bytowania. Na jej obszarach roślinność przystosowała się do braku wilgoci - jest bardzo skąpa i nigdzie nie tworzy zwartej pokrywy. W zależności od ilości porośniętej powierzchni i przeważających gatunków roślin w strefie zwrotnikowej wyróżniamy pustynie i półpustynie. W strefie podzwrotnikowej warunki życia roślin zależą od okresu, w którym występuje pora deszczowa. W strefie tej ze względu na duże zróżnicowanie warunków klimatycznych występują: wiecznie zielone lasy i zarośla twardolistne oraz lasy monsunowe.

Lasy monsunowe - bujne, bogate florystycznie lasy, w których najwyższe piętro stanowią magnolie, niższe - drzewa i krzewy szpilkowe, podszycie - liczne gatunki traw. Najbardziej charakterystyczną trawą jest bambus o zdrewniałej łodydze i bardzo dużych wyso­kościach. Lasy monsunowe na obszarach skrajnie wilgotnych, np. w Nowej Zelandii, w porze deszczowej przypominają wyglądem las równikowy.

Wiecznie zielone lasy i zarośla twardolistne - rosną na obszarach klimatu śródziemnomorskiego, w którym pora sucha występuje w okresie lata. Rosnące tu drzewa nie są wysokie, mają niewielkie skórzaste liście odbijające promienie słoneczne oraz grubą korę. Podsta­wowymi gatunkami są laury, mirty, oleandry, oliwki, dąb korkowy, bukszpan i cytrusy. Występują również niskie palmy. Pierwotna roślinność tego obszaru została silnie zniszczona przez człowie­ka. W jej miejsce pojawiła się formacja wtórna w postaci twardo-listnych kolczastych zarośli, zwanych makią. Tworzą j ą zarośla pistacji, mirtów oraz karłowate drzewa. Odpowiednikiem makii w Ameryce Północnej jest chaparral, a na półkuli południowej lasy qucbracho. W tej samej strefie w Ameryce Północnej rosną wiecznie zielone, iglaste sekwoje, natomiast we wschodniej Australii lasy eukaliptusowe z akacjami i trawami w podszyciu.

Półpustynie - obszary, na których szata roślinna pokrywa ok. 10% po­wierzchni. Półpustynie stanowią formację przejściową między pustynią i sawanną lub ciernistymi lasami. Rosną tu głównie su-kulenty, tj. rośliny mogące gromadzić wodę w liściach lub pędach na okres suszy i sklerofity, czyli skrajnie sucholubne trwałe rośli­ny o zdrewniałych łodygach i stwardniałych liściach. Sklerofity rosną kępkami w postaci krzewów i krzewinek o bardzo małych liściach i licznych cierniach. Mają bardzo długie korzenie i mimo utraty wewnętrznej wilgoci nie umierają, lecz żyj ą życiem utajo­nym. Na półpustyniach rosną również byliny, kaktusy i wilczo­mlecze oraz rośliny słonolubne mające charakterystyczne niebie-skawozielone zabarwienie. Wyróżnia się kilka typów półpustyń, a mianowicie: akacjową, piołunową i piołunowo-wrzosową.

Pustynie - na obszarach pustynnych roślinność występuje sporadycznie, tzn. po obfitych, lecz bardzo rzadkich opadach. Pustynia „zakwita" wtedy roślinami żyjącymi tylko przez jeden okres wegetacyjny. Są to tzw. terofity, które mogą przetrwać bardzo długi okres su­szy w postaci nasion. Na pustyniach kamienistych spotyka się karłowate drzewa i krzewy rosnące w głębokich szczelinach skalnych. Pustynie piaszczyste i żwirowe pozbawione są roślin­ności z wyjątkiem miejsc, w których wody gruntowe znajdują się blisko powierzchni ziemi. W miejscach tych powstają oazy, w których rosną palmy daktylowe, akacje i tamaryszki.

Podobne tematy

Kryteria klasyfikacji państw

Kryteria klasyfikacji państw : I. polityczno -...

Strefy czasowe

Czas miejscowy - dobowa rachuba czasu, która...

Krainy zoogeograficzne

Pojęcie krainy zoogeograficznej zostało wprowadzone w...

Bilans cieplny Ziemi

Ziemia, jak każda inna planeta, otoczona jest...

Układ Słoneczny - położenie i ruch planet

Teoria geocentryczna - teoria budowy Wszechświata....

Żródła: wikipedia.pl, teksty nadesłane

Serwis matura memento.pl jest serwisem społecznościowym, publikuje materiały nadesłane przez internautów i nie odpowiada za treść umieszczanych tekstów oraz komentarzy. Serwis matura memento.pl dokłada wszelkich starań, aby weryfikować nadsyłane materiały oraz dbać o ich zgodność z polskim prawem.
  

Ebooki edukacyjne

Dobre wypracowania
Jak samodzielnie pisać wypracowania i otrzymywać z nich wysokie oceny bez większego wysiłku?

Jak zdać egzamin?
Poznaj metody i sztuczki, aby bezstresowo i zawsze pozytywnie zdać każdy egzamin!

Techniki pamięciowe dla każdego
Jak wykorzystać moc swojego umysłu poprzez efektywne techniki pamięciowe i zapamiętać wszystko czego potrzebujesz?

Szybka nauka języków obcych
Jak szybko i skutecznie uczyć się języków obcych, wykorzystując możliwości własnego umysłu?

Szybka nauka
93 specjalne ćwiczenia, dzięki którym nauka nie będzie sprawiać Ci problemów