Typy bajek w literaturze polskiego oświecenia Jaką funkcję spełniał ten gatunek?

Istnieją dwa podstawowe typy bajek: epigramatyczna charakteryzująca się drastycznie skróconą formą, oszczędnością słowa i dobitnością przekazanych prawd, do minimum ograniczone są opisy i prezentacje postaci (zwierzęta), absolutna koncentracja na zdarzeniu i konkluzji; specjalizował się Krasicki, osiągając wręcz mistrzostwo; oraz narracyjna, zwykle dużo dłuższa, bardziej artystyczna, opisowa, ale również koncentrująca się na zdarzeniu; wszystkie jako bohaterów posiadają zwierzęta, które jako że mają jasno określone, niezmienne cechy charakteru, idealnie nadają się do dydaktyki; często pojawiają się elementy humorystyczne.

Oczywiście najważniejszym celem była dydaktyka, a nie efekt artystyczny, chociaż ten nie pozostawiał wiele do życzenia; bajki prezentowały pewne prawdy o życiu ("Malarze"), nie koniecznie pozytywne; zasady rządzące życiem, krytykują pewne zachowania i postawy.