Naturalizm w prozie Żeromskiego i Reymonta

Stefan Żeromski

Nowele - bardzo dokładne i drastyczne opisy zdarzeń (zabicie powstańca w "Rukiw", cierpienie matki w "Zimie", ukazywanie ciemnych stron człowieka w "Rukiw"), ukazywanie degeneracji fizycznej, psychicznej i moralnej (bicie żony w "Zmierzchu"), brak komentarza - treść ma wstrząsnąć czytelnikiem - dlatego jest tak drastyczna, podkreślenie beznadziejności chłopskiej egzystencji, której ci nie mogą zmienić.

"Ludzie bezdomni" - uprzywilejowanie opisów drastycznych - wędrówka Judyma na Ciepłą i Krochmalną, opisy mieszkań i warunków życia ludzi, praca w fabryce cygar, opisy czworaków w Cisach, dom noclegowy w Paryżu, osada górnicza, przedstawienie problemów moralnych, brak komentarza.

Władysław Reymont

"Chłopi" - drastyczne opisy uniesień miłosnych, nędzy; koncepcja losów człowieka: zdeterminowanie biologiczne, walka o byt, konieczność ulegania rytmowi przyrody, instynktom, impulsom, namiętnościom; kierowanie się emocjami, a także ambicjami związanymi z pozycją społeczną.