Przyczyny Wiosny Ludów w Europie w 1848 r.

Wiosna Ludów - seria zrywów rewolucyjnych i narodowych, jakie miały miejsce w Europie w latach 1848 - 1849, przy czym określeniem "lud" nazywano społeczności dążące do uzyskania udziału w rządach, warstwy społeczne dążące do polepszenia warunków bytowych i narodowości walczące o spełnienie swoich aspiracji w różnej postaci: autonomii, niepodległości, lub zjednoczenia w ramach jednego państwa. W latach 1848-1849 można więc wyróżnić trzy nurty rewolucyjne: ustrojowy, społeczny i narodowy 

Przyczyny wybuchu:

• cele zjednoczeniowe - Niemcy, Włochy,
• cele narodowowyzwoleńcze, domaganie się praw politycznych, wprowadzenie monarchii konstytucyjnej - burżuazja domaga się tej monarchii,
• walka z feudalizmem to głównie walka o swobodę działalności gospodarczej,
• walka o wprowadzenie kapitalizmu,
• robotnicy walczą o prawa socjalne, o prawa bytu,
• wielka zaraza ziemniaczana w Europie w latach 1848-1849, obniżenie się poziomu życia,

Kraje, których nie objęła „wiosna ludów":

• Rosja - feudalizm i absolutyzm był bardzo dobrze rozwinięty,
• Anglia - nie było absolutyzmu, już dawno zaczęto budować kapitalizm,

Przebieg „wiosny ludów":

a) we Francji;

• rewolucja lutowa w Paryżu (22-24 luty 1848 r.),
• choroba ziemniaczana,
• 22-24 luty 1848 r. powstaje Rząd Tymczasowy,
• król Filip I zostaje obalony,
• abdykacja króla Filipa I na rzecz wnuka,
• uchwalenie konstytucji 4 listopada 1848 r., jedno izbowy parlament,
• 2 grudnia 1848 r. dokonuje przewrotu zamach stanu, rozwiązuje parlament i wprowadza stan wyjątkowy (Ludwik Napoleon),
• 14 stycznia 1852 r. - konstytucja,
• prezydent wybierany na 10 lat;

Władza prawodawcza: Rada Stanu,

Ciało prawodawcze i Senat: uzależniony od prezydenta,

• listopad 1852 r. - plebiscyt (decyzja ludu) wybiera Ludwika Bonapartego na cesarza,
• w latach 1852-1870 Francja jest cesarstwem autorytarnym,

b) w Niemczech;

• w marcu 1848 r. były rozruchy w wielu prowincjach niemieckich, np.: Nadrenia, Westfalia, Śląsk,
• 18 marca - król wydaje obietnice (Fryderyk Wilhelm IV), zwoła parlament i konstytucję,
• pod wpływem rozruchów król ugina się i usuwa z rządu reakcjonistów (zwolenników rozwiązania konfliktu siłą), do głosu dochodzi burżuazja,
• 31 marca 1848 r. Frankfurt na Menem obraduje tzw. przedparlament, który ogłasza wybory do Niemieckiego Zgromadzenia Narodowego, (próba jednoczenia Niemiec),
• 18 maja - początek obrad tego Zgromadzenia,
• latem 1849 r. Zgromadzenie zostało rozwiązane,
• 5 grudnia 1848 r. Prusy otrzymały konstytucję: równość wobec prawa, wolność prasy, dwuizbowy parlament,
• 28 marca 1848 r. uchwalenie ogólno niemieckiej konstytucji - propozycja korony cesarskiej dla króla Prus - odrzucona,
• zjednoczenie Niemiec się nie powiodło,

c) we Włoszech (próba jednoczenia);

• Lombardia, Wenecja pod panowaniem Austriackim,
• próbę jednoczenia podejmuje Piemont, rozpoczynając wojnę z Austrią (Karol Albert),
• klęska Włochów pod Custozą - koniec marzeń o zjednoczeniu,
• Piemont otrzymuje bardzo nowoczesną konstytucję,
• rozruchy mają miejsce w królestwie obojga Sycylii - walka z absolutyzmem i feudalizmem - klęska,
• rozruchy miały miejsce jeszcze: państwo kościelne, Palermo, Mediolan, Rzym, do którego wkraczają wojska francuskie i tłumią powstanie,

d) w Austrii;

• nikt z monarchii nie jest zadowolony, istnieją antagonizmy (przeciwieństwa) społeczne, narodowościowe i religijne,
• Czesi walczą o własne państwo, bronią się przed germanizacją,
• Węgry mają dość traktowania ich państwa jako kolonię przez Austrię,
• wszyscy nienawidzą Klemensa Metternicha,
• 13 marca 1848 r. - obrady austriackiego sejmu, początek wystąpień w Wiedniu, walki uliczne,
• utworzono Gwardię Narodową i Legię Studencką,
• nie udało się tych rozruchów stłumić za pomocą siły,
• Cesarz Fryderyk I dymisjonuje Metternicha, ucieczka,
• uchwalenie konstytucji - 25 kwietnia 1848 r., która daje prawa wyborcze robotnikom, wolność słowa i druku,
• ponowny wybuch walk w październiku 1848 r.,
• Wiedeń oblężony przez 60 tyś. armię austriacką,

e) udział Polaków;

• w myśl: „Za wolność Waszą i Naszą",
• walczyli: gen. Józef Bem, Józef Wysocki (Węgry), Henryk Dębiński (Węgry), Ludwik Mierosławski (Niemcy), Wojciech Chrzanowski (Włochy), Adam Mickiewicz (Włochy, Francja), Wiktor Heltman, Stefan Krzyżanowski (Saksonia),