Język polski

pierwsza  |  ...  |  2  |  3  |  4  |  5  |  6  |  7  |  8  |  ...  |  ostatnia

Język polski, Współczesność

Mrożek i Wyspiański zajmowali się problemami współczesnych im czasów. Pomimo, że są to w zasadzie różne problemy możemy dostrzec pewne cechy wspólne. Podobna jest tu rola tańca zamieszczonego na końcu utworu i ogarniającego społeczność. Tam taniec chocholi, tu tango wchłaniają ludzi w swój bezmyślny wir, oznaczają bierność i beznadziejność. Tango było tańcem popularnym, opartym o powtarzalność figur. Dzieje przedstawionych tu konfliktów (pokoleniowych i klasowych) przypominają rytm i powtarzalność tanga - bunt, rewolucja, kontrewolucja, siła i... od nowa! Końcowa scena - tango tańczone przez Edka - zwycięzcę to zarówno taniec chocholi - brak działań, brak aktywności, letarg społeczny, jest to również zapowiedź i zwycięstwo taniej kultury masowej. (Tango to taniec popularny). Poza tym opozycja: rodzina Stomilów - Edek przypomina najważniejszą w Weselu opozycję: inteligencja - lud. Wpr

Więcej o: Czy "Tango" Stanisława Mrożka można nazwać współczesnym "Weselem"?

Język polski, Młoda Polska

Kazimierz Przerwa-Tetmajer "Koniec wieku XIX" - utwór głęboko pesymistyczny, rysujący sylwetkę dekadenta, dla którego życie jest udręką i wobec którego jest bezsilny. Poeta stawia 10 pytań, będących propozycjami, a może tylko możliwościami przyjęcia określonej postawy wobec życia. Postawy te są różnorakie: przekleństwo, ironia, przyjęcie idei, modlitwa, wzgarda, rozpacz, rezygnacja. Każda z nich spotyka się z negatywną postawą człowieka końca wieku, przekonanego o bezskuteczności jakiegokolwiek czynu, jakiejkolwiek reakcji na rzeczywistość. "Nie wierzę w nic" - brak podmiotowi lirycznemu wiary, nie pragnie niczego na świecie, ma wstręt do wszelkich czynów, drwi z wszelkich zapałów - oczekuje Nirwany. "Przeżytym" - klęska ideałów poprzedniego pokolenia, która zniszczyła wiarę i marzenia, na miejsce których nie pojawiły się i

Więcej o: Odbicie nastrojów końca wieku w liryce Młodej Polski

Język polski, Barok

Pamiętnikarstwo bujnie rozwinęło się w epoce baroku, a Pasek jest czołowym przedstawicielem tej odmiany literatury. "Pamiętniki" obejmują lata 1656-1688. W pierwszej części Pasek opisuje walki Czarnieckiego ze Szwedami, wojnę z Moskwą, czasy Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Nie jest to dokument historyczny, bo wydarzenia te spisuje autor pod koniec życia, zawodzi go pamięć i miesza fakty, myli daty. W drugiej części "Pamiętników" Pasek przedstawia obrazy z życia ziemiańskiego, w których ujawnia się jako gospodarz i obywatel. Charakteryzują one mentalność szlachty, obrazują jej życie, zwyczaje. Daje tu autor portret Sarmaty, mówiąc o samym sobie. Pokazuje również postawę żołnierza, w której obok rycerskiej bojowości ujawnia sarmacką samowolę; także obrazki z rodzinnego życia, dostarczające wiedzy o zabawach i uroczystościach wiejskich, o zachowaniu się tam szlachty.

Więcej o: "Pamiętniki" J.Ch. Paska jako dokument epoki

Język polski, Romantyzm

Goethe mając 21 lat zetknął się z wybitną osobistością preromantyczną : Niemcem Herderem, który był poetą filozoficznym i historycznym, fascynującym się literaturą ludową. Dzięki niemu Goethe zetknął się po raz pierwszy z twórcami z kręgu preromantyzmu niemieckiego (czasów burzy i naporu). Herder rozbudził w nim również fascynacje pieśniami ludowymi, które jego zdaniem były wyrazem naturalnych wyobrażeń o człowieku. Goethe już wcześniej interesował się pieśniami Osjana, przebywając w Alzacji spisywał piosenki ludowe i coraz mocniej pozostawał pod ich urokiem. Na motywach pieśni ludowych zaczyna on tworzyć własne utwory kierując się postulatem Herdera, że lepiej tworzyć własne utwory, a niżeli poprawiać oryginalne, tym samym okaleczając je i pozbawiając pierwotnego piękna.Przykładem utworu w którym Goethe wraca do tego co pierwotne i naturalne jest "Król Olszyn". W pieśni tej od

Więcej o: Wykorzystanie motywów ludowych w preromantycznej balladzie Goethego "Król Olszyn". Dualistyczna koncepcja świata w balladzie.

Język polski, Antyk

Początek tej historii zaczyna się na weselu Peleusa i Tetydy , na której bogini niezgody Eris rzuciła złote jabłko z napisem dla najpiękniejszej. Między boginiami zawrzało. Najgłośniej krzyczały Atena, Hara i Afrodyta . Na sędzie tego sporu Zeus wyznaczył Parysa.Parys był synem Priama , Króla Troi. Wróżbici wyjaśnili małżonce króla , że syn którego urodzi stanie się przyczyną zagłady świata. I oddała go pasterzom aby go porzucili. Każda z bogiń zaoferował propozycję jeżeli to jej przyzna złote jabłko. Parys wybrał ofertę Afrodyty , która zaoferowała mu najpiękniejsza kobietę na ziemi Helenę. Nie długo po tym w Troi odbyły się igrzyska , które ów Parys wygrał . Jednak po kilku dniach odkryto jego pochodzenie. Jednak rodzina królewska zapomniała o klątwie i przyjęli go z powrotem. Teraz mógł wykonać swój plan . Dobrał sobie świtę i popłyną na Spartę . W Troi przyję

Więcej o: Mit Wojny Trojańskiej

Poznaj potęgę umysłu: Poznaj złote myśli, ucz się wydajniej, wykorzystaj wiedzę innych, dowiedz się jak zrealizować swoje cele.

pierwsza  |  ...  |  2  |  3  |  4  |  5  |  6  |  7  |  8  |  ...  |  ostatnia